Rozdział XI

Zapraszam na ---> http://this-is-my-small-world-btr.blogspot.com/ to drugi blog naszej kochanej współautorki Lili ! :D
*************************

Z perspektywy Lucasa

Cała akcja nie tak miała przebiec !! Nie o to nam chodziło ! Kto to w ogóle jest, co ?! Wpierdalają się w nie swoje sprawy ! Nienawidzę takich ludzi... No ale co miałem zrobić ? Zabili by mnie, a ze mną Lile... Nie mogę, aż tak ryzykować. Obudziłem się w jakimś starym magazynie przywiązany do krzesła... Na lewo ode mnie była też Lil... Mogli już jej darować i ją wypuścić !! Jak jej coś zrobią to... Ehh... No ale co im zrobię ?! Jak na razie mają przewagę..

- Fraaaneeeek !! - krzyknęła dziewczyna. - Obudzili się..

- Hmmm? - zapytał chłopak i podszedł do nas. - A no tak.. To co z nimi robimy?

- To co nam w agencji kazali, trzeba zabić.

- Franek... Phaha jakie badziewne imię... Hahah słyszałaś Erica ?- podczas akcji tak zwracałem się do Lil...sama tak chciała...

- Hmm ? - moja siostra uniosła głowę i spojrzała na tą dwójkę.

- Słuchasz pedale - i strzeliła mnie z liścia. - Nie chce cię zabijać, ale muszę, wiesz?

- Amy.. daj spokój.. - powiedział spokojnie Franek hahah.

- No ejj... bolało - spuściłem głowę.

- Świetnie... Teraz mniej więcej pamiętam dlaczego od tego wszystkiego uciekaliśmy - Lil spuściła głowę.

- Co z nimi robimy? - zapytała dziewczyna.

- Nie mam serca ich zabić..

- Ja też nie..

- Oooo... Oni mają uczucia Erica...

- Nie teraz Thomas... Myślę - Thomas to było moje imię takie jakby zastępcze.

- Ta... Ciekawe o czym...

- Zgadnij...

- Tak... Wiem... Też za nimi tęsknię..

- Ehh.. - zajęczała dziewczyna i zaczęła ściągać kominiarkę.

- Zostaw ! Nie mogą cię zobaczyć ! - krzyknął chłopak.

- Ej no.. Gorąco mi w tym.. - powiedziała.. zrzuciła kominiarkę na ziemię, stając do nas tyłem.. Było tylko widać jej blond włosy.

- Wariatka..

- Daj mi spokój, co?

- Mi też jest gorąco - zajęczała Lil. - Franciszkuu...- zanuciła słodko na co się zaśmiałem.

- Franek.. - powiedziała blondynka.

- Hmm?

- Nie dotykaj jej.. Pewnie coś wykombinowała..

- Nie możliwee..

- Znam takie przebiegłe dziewczyny..

- Pffsz... - spuściła głowę. - A ja Erica miło mi ...

- Ja Thomas... Choć właściwie to nie Thomas, ale to się pominiemy - wzruszyłem ramionami.

- Jeśli powiecie wasze prawdziwe imiona to was rozwiążę - zaśmiał się Franek.

- Nie odważysz się..

- Pff.. Powiem, że mi uciekli.

- A po co ci moje imię ? Jest brzydkie - odezwała się Lil

- Wcale nie... Słodkie jest takie... lililili laaaj - zanuciłem na co od razu mnie spiorunowała wzrokiem.

- Hmmm? - blondynka zaczęła się śmiać.

- No weźcie.. Chcemy wiedzieć jak nazywają się nasze trupki..

- Franek haha.

- A nie lepiej już nas zabić ?

- Nie ! Ja chcę do Ange.... mojego skarbka no ! - krzyknąłem.

- Ale już jej nie zobaczysz, więc stul się ! - wydarła się moja siostra.

- Fraaneek.. On ma dziewczynę.. - pisnęła blondyna.

- I...?

- To takie urocze.. i smutne.. bo nigdy się już nie zobaczą..

- Boże.. Żyj tu z kobietami..

- Jak twoja dziewczyna ma na imię? - zapytała, nadal stojąc do nas tyłem.

- Nie gadam z wami - wysyczałem przez zęby.

- Daj spokój Lu... Thomas...

- A ty co ? Nie chcesz już zobaczyć swojego kochasia !?

- Mówiłam ci już nie chcę gadać o tym teraz ! - popłynęły jej łzy.

- Amyy.. Ona ma chłopaka.. - pisnął Franek.

- Nie zachowuj się jak ja ! - krzyknęła blondyna i stanęła przodem do nas, kłócąc się z chłopakiem.. Przecież.. To.. O__O

- O__o An.... - nie mogłem w to po prostu uwierzyć... No zamurowało mnie.... Szturchnąłem Lil w ramie.

- Odczep się - zasłoniła twarz włosami.

- Siostra no... Patrz - wyszeptałem do niej.

- A co ty myślisz, że ja tu chce być!? - krzyknął chłopak i zrzucił z siebie kominiarkę. Kendall?

- Taaa.. A to może moją winą jest że musimy znów dla nich pracować?! - krzyczała.. Ang.. Moja Ang.. Boże.. Co się tutaj dzieje ?! Co oni chcą z nami zrobić... i... kim oni w ogóle są ?!

- K-Kendall ? - powiedziała cicho Lil.

- Ale... - pierwszy raz w życiu tak naprawdę nie wiedziałem co mam powiedzieć !

- Skąd oni nas znają? - szepnęła Ang do Kendalla.

- A bo ja wiem? Ja ich pierwszy raz na oczy widzę.. - skrzywił się Kendall.

O Boże... Ja już nic nie rozumiem... Tak... Wiedziałem, że coś ukrywa, ale... Nadal nie wiem co się dzieje kim ona tak naprawdę jest ? Kim oni tak naprawdę są ?!

- Lucas - szepnęła do mnie Lil. - Musimy się stąd wydostać..

- Tak... wiem... - poleciały mi łzy. Lila przedstawiła mi swój cały plan bezgłośnie.

- Cze.. cze.. cze.. Jak ona do niego powiedziała? - zapytała Ang cicho.

- Lucas chyba..

- Aha.. Nie chce ich zabijać..

- Mafia.. Agencja.. Nie możemy im się sprzeciwić..

- Żal mi siebie.. - powiedziała Ang i usiadła na ziemi. - Tęsknie za Lucasem..

Ehh... Tak bardzo ją kocham...  Spojrzałem na Ang... Ale... jaka agencja ? Komu nie mogą się sprzeciwić? Bardzo chciałbym jej pomóc... Tylko jak ? Sprawdziłem jeszcze  co tam Lil wykombinowała ... Miała scyzoryk. Ja tylko obserwowałem sytuację i  jakby to powiedzieć... Stałem, a raczej siedziałem na czatach...

Nagle dziewczyna podniosła głowę..

- Chcecie się wydostać, co nie? - zaśmiała się Ang. - Młoda zostaw ten scyzoryk.. - zabrała nam go i schowała do kieszeni.

- Dobrzeee - zaśmiał się Kendall.

- Taaak.. Będzie lepiej.. - powiedziała i.. odwiązała nas. - Uciekajcie..

- Okeeeej ? A może wolimy zostać ... - założyłem ręce razem z Lil śmiejąc się.

- Idźcie już.. - na policzkach dziewczyny pojawiły się łzy.

- Wiesz, że to jest sprowadzanie śmierci na siebie? - zapytał blondyn.

- Wiem.. - spojrzała na nas. - Nie chcemy was zabić.. Wynoście się..

- Ang... - przytuliłem ją delikatnie do siebie.

- Lucas...co ty... - zaczęła Lil

- To nie ma sensu Lil...

- Lil..? Lucas..? - zapytał Kendall i nie wiedział co się dzieje.

- Idź już do swojej dziewczyny.. - powiedziała brunetka.. znaczy blondynka.  - Na pewno za tobą tęskni..

- Ale jest tutaj ze mną - uśmiechnąłem się do niej.

- Nie rozumiem.. - powiedziała.

- O co tu w ogóle chodzi!? - zapytał Kendall i odciągnął Ang ode mnie. - Idźcie już.. Jak was szef złapie będzie źle..

- Nie zależy mi... - uśmiechnąłem się do Angel.

- Jaaaki zakochany..  - zanuciła Lil. - Ehh....  - zaczęła powoli zdejmować z siebie maskę.

- Lilka.. ? - Kendall zrobił wielkie oczy.. - Ale.. jak to..?

- Ok.. - powiedziała Ang i cofnęła się kilka kroków do tyłu. - Będzie źle..

- Wolę żebyście teraz wiedzieli..- zdjąłem po chwili swoją maskę. - Zrozumiemy.. Jeśli nie będziecie chcieli nas znać...

- Lucas.. - szepnęła Ang i rozpłakała się na dobre.

- Super.. - powiedział Kendall. - Po prostu super..
- Angel... Przepraszam... - przytuliłem ją delikatnie.
- No ja nie wiem czy tak super - skrzywiła się moja siostra.
- Nie dotykaj mnie ! - odepchnęła mnie. - Gdybym wiedziała, że jesteście tacy to bym nigdy do was nie odezwała !
- Angel ! - krzyknął blondyn.
- Taka jest prawda ! To jest zwykła mafia ! Zwykli złodzieje !
- A myślisz, że robimy to dla przyjemności ? - spojrzałem na nią.
- Nie obchodzi mnie to.. - powiedziała Ang i wyszła.
- Angel... Proszę cię... - pobiegłem za nią
- Zostaw mnie samą ! - powiedziała, wsiadła do auta i odjechała.. Zostawiła mnie.. Samego.. 
- A kim wy jesteście hmm ? -zapytała po chwili Lil
- Zwalczamy mafię.. Zabijamy ich członków lub wsadzamy ich do więzienia.. - powiedział Kend.

- Ehh... Nie tak to miało być... - jęknęła blondynka.
- Sory, ale idę.. Nie możemy się z wami zadawać.. - Kendall wychodząc potrącił mnie. - Zapomnijcie najlepiej.. - powiedział i poszedł przed siebie.

                Dlaczego to wszystko się nam przytrafia ? Tak bardzo ją kocham, a ona mnie teraz nienawidzi... Straciłem wszystko... Ona nie chce mnie znać... Nie dziwię się jej... Sam nie chcę siebie znać. Wszystko robię źle... Nie zasługuję na kogoś takiego jak ona...

- Kendall ! - pobiegła jeszcze za nim Lil, stojąc naprzeciwko blondyna.

- Lila.. Nie warto.. - powiedział chłopak. - Jakoś nie mam zamiaru teraz rozmawiać z kimś, przez kogo mogą mnie zabić..

- Tak...wiem...rozumiem cię, ale Kocham Cię... to jest szczere... Ja nie kłamię - spojrzała mu w oczy.

- Sory Lila, ale nie chce ryzykować twojego jak i mojego życia.. - powiedział, machnął ręką, a zaraz zniknął w ciemności.

Z perspektywy Kendalla

                Powoli wracałem do domu.. Na nogach.. Nagle zobaczyłem nasz samochód.. Stał na poboczu. Podszedłem tam i zobaczyłem Ang.. Siedziała za kierownicą, opierała się o nią i płakała jak małe dziecko.

- Angel.. – przytuliłem ją delikatnie. – Nie płacz..

- Czemu tak jest, co?!  - krzyknęła. – Pieprzony świat !

- .. Też kocham Lil.. – powiedziałem.

- Od kilku lat nareszcie kogoś pokochałam i co?! Świat mi właśnie tak pomaga.. Ślicznie, nie? – spojrzała mi w oczy.

- Usiądź na miejscu pasażera – powiedziałem. – Jedziemy do domu..

                Gdy Ang się przesiadła, pojechaliśmy do domu.. Dziewczyna poszła na górę i zamknęła się w pokoju.. Było słychać tylko jeden, wielki, niekończący się płacz.. Mi samemu chciało się płakać, ale musiałem jej pokazać, że jestem silny.. Chociaż trochę..

Z perspektywy Lucasa

- Lil - podszedłem do niej, momentalnie zaszkliły jej się oczy.

- Mam już tego dosyć - powiedziała cicho.

- Ja też... - popłynęły mi łzy i przytuliłem ja mocno do siebie. W pewnym momencie wszystko zawaliło nam się na nowo. Miało to być nowe, lepsze życie, a co z tego wyniknęło ? Jeden wielki koszmar... Straciłem ją .... Angel... Tak strasznie ją kocham, a teraz ? Mam ochotę skoczyć z mostu... Była i jest dla mnie wszystkim. Jej odejście sprawiło również i moja pewną śmierć... Oddałem jej swoje serce, a przecież nie można żyć bez niego..